Dit artikel werd geschreven voor The New York Times door Gretchen Reynolds en werd vertaald door Het Nieuwe Gymmen.
Mensen hebben levendige herinneringen aan hun gymlessen, dat toont een recent onderzoek aan. En de resultaten van dit onderzoek zouden wel eens grote invloed kunnen hebben op het motiveren van volwassenen om te blijven bewegen.
Denk even terug
Neem even een moment om terug te denken aan je schoolgymlessen.
….
Gelukt? Ervaarde je net dierbare herinneringen of huiverde je alleen al bij de gedachte aan die lessen? Een onthullende nieuwe studie suggereert dat allebei deze reacties heel gewoon zijn en veel voorkomen, maar ook consequenties hebben. Hoe we ons voelden tijdens gymlessen van jaren of decennia geleden, zou kunnen bepalen hoe we vandaag denken over bewegen en of we ervoor kiezen fysiek actief te zijn. Het resultaat kan invloed hebben op ons begrip van bewegingsmotivatie en ook op hoe we onze kinderen moeten laten kennismaken met sport en beweging.
Twee derde beweegt zelden of nooit
Ongeveer twee derde van de volwassenen in de Westerse wereld beweegt zelden of nooit, volgens gezondheidsstatistieken. Er zijn veel redenen waarom velen van ons nauwelijks bewegen, maar de meeste gedragswetenschappers zijn het erover eens dat onze houding tegenover lichaamsbeweging een bepalende rol speelt. Als we verwachten dat bewegen leuk en aangenaam is, zullen we vaak bewegen. Zo niet, dan doen we dat niet.
Hoe we deze overtuigingen over fysieke activiteit ontwikkelen, is echter onduidelijk.
Onderzoek
Dus een groep wetenschappers aan de Iowa State University in Ames begon zich de laatste tijd af te vragen of onze gevoelens over bewegen misschien wortels hebben in gymlessen, die vaak de eerste introductie zijn die velen van ons hebben met ‘formeel bewegen’. Om daar achter te komen, creëerden ze een gespecialiseerde en lange online vragenlijst die mensen vroeg om hun herinneringen aan de gymles te beoordelen en te beoordelen hoe ze over training/bewegen denken, met behulp van een uitgebreide numerieke schaal. De vragenlijst heeft mensen ook gevraagd naar hun bewegingsgewoonten en hoeveel tijd ze in beweging of in een stoel hebben doorgebracht, vooral in het weekend.
Misschien wel het meest aansprekende: de online vragenlijst nodigde hen uit om in hun eigen woorden, zo gedetailleerd mogelijk, hun beste of slechtste herinnering van een gymles op te schrijven. De onderzoekers plaatsten de vragenlijst op een website gewijd aan academische studies en nodigden iedereen die geïnteresseerd was uit om het formulier in te vullen. Ze eindigden met reacties van meer dan duizend mannen en vrouwen tussen de 18 en 40 jaar.
Herinnering beïnvloedt bewegingsgewoontes
De herinneringen die mensen aan de gymles hebben, bleken in feite verrassend ‘levendig en emotioneel geladen’ te zijn, schreven de onderzoekers in het onderzoek, dat deze maand werd gepubliceerd in het Translational Journal van het American College of Sports Medicine. En die herinneringen bleven lang hangen en beïnvloedden jaren later nog de bewegingsgewoonten van mensen.
De meest consistente associaties waren tussen onplezierige herinneringen aan gymlessen en aanhoudende weerstand tegen lichaamsbeweging jaren later, vonden de onderzoekers. Mensen die niet hadden genoten van gymlessen als kinderen, meldden nu vaak dat ze niet sporten en niet van plan waren om in de komende tijd te gaan sporten/bewegen. Mensen die als kinderen plezier hadden in de gymles, meldden daarentegen dat ze bewegen als leuk ervaren en dat ze in het weekend actief zijn.
De redenen die mensen gaven om te genieten van de gymlessen – of niet – waren ook veelzeggend. Velen zeiden dat ze het niet leuk vonden om als laatst gekozen te worden voor een team, of dat ze zich schaamden voor hun stuntelige sportprestaties. Een flink aantal mensen meldde ook dat ze zich erg ongemakkelijk hadden gevoeld bij het omkleden ten overstaan van andere studenten, en sommigen beschreven pesterijen en beledigingen, waaronder zelfs van gymleraren. Velen zeiden ook dat ze de fitheidstests (coopertest, piepjestest etc.) uit hun oude gymlessen vreesden. Natuurlijk hadden sommige mensen prettige herinneringen aan hun gymlessen, vaak gingen die over sportief succes en competentie.
Lancashire Life Magazine, December 1959
Best verrassend
“Het was best verrassend hoe sterk de herinneringen van mensen aan hun gymlessen waren”, zegt Matthew Ladwig, een afgestudeerde student aan de Iowa State University die het onderzoek uitvoerde met Panteleimon Ekkekakis en Spyridoula Vazou. “Voor sommigen van hen waren de lessen twintig of dertig jaar geleden, maar ze waren ze zeker niet vergeten”, zegt hij. En hun herinneringen blijven blijkbaar hun houding ten opzichte van lichaamsbeweging kleuren.
De mensen die bij deze studie betrokken waren, waren echter een zelfgekozen groep die toevallig de vragenlijst zag, dus hun antwoorden zijn misschien niet typerend voor iedereen. De resultaten zijn ook afhankelijk van herinneringen, die natuurlijk onbetrouwbaar kunnen zijn. En de bevindingen zijn mogelijk beïnvloed door omgekeerde oorzakelijkheid, wat betekent dat onatletische jonge mensen een hekel hadden aan gymles en niet bewegen omdat ze niet atletisch zijn, en niet omdat ze gymles niet leuk vonden.
Laat de gymles kinderen leren dat bewegen leuk is
Maar de resultaten herinneren ons eraan dat onze attitude ten aanzien van bewegen ontzettend belangrijk is en dat we de vorm en de inhoud van gymlessen en lichamelijke opvoeding heel serieus moeten nemen, omdat ze bij kinderen al op heel jonge leeftijd een positieve attitude ten aanzien van lichaamsbeweging kunnen bewerkstelligen. Ladwig zegt daarom: “Als het om sport gaat, kies dan willekeurig voor teams, en laat de concurrentie voor jonge kinderen helemaal los en promoot in plaats daarvan activiteiten zoals dansen of yoga.”
En misschien kunnen we kinderen ook hele nieuwe, onconventionele opties voor lichaamsbeweging geven: “Tuinieren is een fysieke activiteit en sommige kinderen vinden het misschien veel leuker dan teamsporten”, zegt hij. “Het zou geweldig zijn,” concludeert hij, “als een gymles de kinderen weer kan leren dat bewegen leuk is.”
En voor Het Nieuwe Gymmen?
Wij staan eigenlijk niet zo te kijken van deze uitkomsten. Dat gymles voor een heleboel mensen een hele nare herinnering met zich meebrengt, dat wisten wij al, en dat vinden wij verschrikkelijk. Daarom strijden wij voor moderne, inspirerende gymzalen. Weg met de vervallen, oude, traditionele gymzalen met ringen, touwen, bokken, springkasten en noem zo maar op. Op naar een aantrekkelijke gymzaal, waarin kinderen (en volwassenen!) willen bewegen, waarin ze worden uitgedaagd om te bewegen en waaraan ze later met heel veel plezier terugdenken. Benieuwd wat we bedoelen? Laat je dan inspireren op onze pagina met innovaties.